Tytuł projektu:  Profilaktyka udaru mózgu za pomocą apiksabanu u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek w stadium 5 i migotaniem przedsionków (SACK)

DANE PROJEKTU

Całkowita wartość projektu: 8 563 265,70 zł

Wartość dofinansowania:  8 563 265,70 zł

OPIS PROJEKTU:

Migotanie przedsionków (AF) jest powszechne (15–30%) u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek (PChN), a częstość występowania AF wzrasta wraz ze stopniem zaawansowania PChN. W późnych stadiach PChN nie przeprowadzono dotąd randomizowanych badań kontrolowanych (RCT) dotyczących zarówno skuteczności, jak i bezpieczeństwa terapii przeciwzakrzepowej (zarówno z zastosowaniem warfaryny, jak i bezpośrednich doustnych leków przeciwzakrzepowych — DOAC) w profilaktyce udaru mózgu w przebiegu AF.

Skuteczność warfaryny i DOAC oceniano w badaniach obserwacyjnych u pacjentów z PChN w stadium 5, ale wyniki były niejednoznaczne i wszystkie te badania były obciążone błędem selekcji chorych do badania. W badaniach obserwacyjnych wykazano natomiast kilka działań niepożądanych związanych ze stosowaniem warfaryny u tych chorych. Należy do nich przede wszystkim zwiększona liczba krwawień, w tym udar krwotoczny mózgu u pacjentów leczonych warfaryną oraz zwapnienie naczyń krwionośnych, bardzo poważne powikłanie rzadko występujące w populacji osób z prawidłową czynnością wydalniczą nerek, związane z ustąpieniem, zależnej od witaminy K ochrony przed wapnieniem naczyń w przebiegu PChN.

W przypadku leczenia apiksabanem odnotowano kilka korzyści. Po pierwsze, potencjalny efekt ochronny przed udaremniedokrwiennym mózgu. Po drugie, mniejszą częstość występowania powikłań krwotocznych obserwowaną w głównych badaniach klinicznych, a po trzecie, brak zaburzeń metabolizmu witaminy K w porównaniu z leczeniem warfaryną. Ponadto leczenie apiksabanem nie wymaga rutynowego monitorowania parametrów krzepnięcia (INR) i wiąże się z mniejszą liczbą interakcji z pokarmami. W przypadku pacjentów z PChN w stadium 5 leczenie apiksabanem wydaje się związane z mniejszym ryzykiem krwawienia w porównaniu leczenie warfaryną.

Cel: głównym celem jest zbadanie skuteczności i bezpieczeństwa stosowania apiksabanu w profilaktyce udaru mózgu u dializowanych i niedializowanych pacjentów z PChN w stadium 5 i współistniejącym AF.

Hipoteza badawcza jest następująca: w porównaniu z brakiem stosowania antykoagulacji, apiksaban zmniejsza częstość występowaniaudaru niedokrwiennego mózgu bez powodowania wzrostu liczby śmiertelnych lub śródczaszkowych krwawień.

Pierwszorzędowym celem w ocenie skuteczności jest ustalenie, czy leczenie apiksabanem i leczenie standardowe w porównaniu z leczeniem standardowym bezantykoagulacji zmniejsza ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu u osób z PChN w stadium 5 i AF (dializowanych lub niedializowanych) Pierwszorzędowym celem w ocenie bezpieczeństwa jest ustalenie, czy leczenie apiksabanem i leczenie standardowe powodują nieakceptowalny wzrost ryzyka śmiertelnych i śródczaszkowych krwawień (w tym udaru krwotocznego) w porównaniu z leczeniem standardowym bez antykoagulacji u osób z PChN w stadium 5 i AF (dializowanych lub niedializowanych)

Celami drugorzędowymi były: ocena ryzyka poważnych krwawień, incydentów sercowo-naczyniowych, zgonu z dowolnej przyczyny, zakrzepicy u osób z PChN w stadium 5 i AF (dializowanych lub niedializowanych) leczonych apiksabanem w porównaniu z leczeniem standardowym bez antykoagulacji.

Główne punkty końcowe badania: pierwszorzędowy punkt końcowy w ocenie skuteczności: czas do pierwszego udaru niedokrwiennego. Pierwszorzędowy punkt końcowy w ocenie bezpieczeństwa: czas do wystąpienia złożonego zdarzenia obejmującego krwawienie śródczaszkowe (w tym udar krwotoczny) i śmiertelne krwawienie.

Drugorzędowe punkty końcowe badania: czas do zgonu z dowolnej przyczyny; czas do wystąpienia poważnego krwawienia (zgodnie z definicją konsensusu Międzynarodowego Towarzystwa ds. Zakrzepicy i Hemostazy (ISTH)); czas do wystąpienia złożonego punktu końcowego w postaci hospitalizacji z powodu zawału mięśnia sercowego, interwencji sercowo-naczyniowej lub zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych.

Plan badania: prospektywne, otwarte, randomizowane, kontrolowane badanie kliniczne fazy IIIb, w którym pacjenci uczestniczą przez okres 36–72 miesięcy. Do tego badania sterowanego liczbą wystąpienia zdarzeń niepożądanych, planuje się włączenie około 1000–1400 pacjentów. Całkowita liczba pacjentów zależy od liczby zaobserwowanych zdarzeń (przeprowadzona zostanie analiza okresowa).

Populacja badania: około 55 ośrodków w Szwecji, Finlandii, Norwegii, Islandii i Polsce. Dorośli w wieku ≥18 lat z PChN w stadium 5 i diagnoza przewlekłego (tj. powtarzającego się) napadowego, uporczywego lub trwałego migotania przedsionków (AF) lub trzepotania przedsionków.

Kryteria wykluczenia to AF lub AFL z powodu odwracalnych przyczyn, reumatyczne zwężenie zastawki mitralnej lub umiarkowane do ciężkiego niereumatyczne zwężenie zastawki mitralnej w momencie włączenia do badania, stan inny niż AF lub AFL, który wymaga przewlekłej antykoagulacji, przeciwwskazania do antykoagulacji, czynne krwawienie lub poważne krwawienie w ciągu 3 miesięcy, planowany zabieg chirurgiczny w ciągu 3 miesięcy oraz aktualne stosowanie silnych inhibitorów zarówno CYP3A4, jak i P-glikoproteiny.

 

Beneficjent

Śląski Uniwersytet Medyczny