Projekt finansowany przez Agencję Badań Medycznych, Polska, numer Projektu 2022/ABM/03/00049-0

Okres realizacji projektu:  2023-06-01 - 2029-05-31

OPIS PROJEKTU

Stała stymulacja serca (PPMI–permanent pacemaker implantation) od ponad 60 lat jest standardem postępowania w leczeniu nieodwracalnych zaburzeń rytmu serca przebiegających z bradyarytmią. Obecnie PPMI jest najczęściej realizowana przez przezżylną stymulację prawej komory (RVP–right ventricular pacing), co prowadzi do asynchronicznej aktywacji elektrycznej mięśnia sercowego i  dyssynchronii mechanicznej skurczu komór, a w średnio-terminowej obserwacji do rozwoju kardiomiopatii postymulacyjnej (PICM–pacing-induced cardiomyopathy) u 10-20% pacjentów. PPMI-RVP niekorzystnie wpływa na wyniki odległe po przezcewnikowej implantacji zastawki aortalnej (TAVI–transcatheter aortic valve implantation), w tym zwiększa ryzyko zgonu i hospitalizacji z powodu skurczowej niewydolności serca (HF–heart failure) w obserwacji krótko- i średnioterminowej. Bezpośrednia stymulacja układu bodźcoprzewodzącego serca (CSP–conduction system pacing) dzięki zbliżonemu do fizjologicznego torowi rozchodzenia się bodźca w obrębie komór ogranicza ryzyko rozwoju PICM, a z uwagi na możliwość korekty współistniejących śródkomorowych zaburzeń przewodzenia o morfologii bloku lewej i prawej odnogi pęczka Hisa (LBBB, RBBB–left and right bundle branch block) ma potencjał terapii resynchronizującej (CRT–cardiac resynchronization therapy). Pacjenci z jatrogennym blokiem przedsionkowo-komorowy (AVB–atrioventricular block) po TAVI z uwagi na przewidywany wysoki odsetek stymulacji komorowej oraz dużą częstość współwystępowania LBBB i RBBB mogą odnieść korzyści z CSP w postaci utrzymania / adekwatnej poprawy czynności skurczowej lewej komory (LV–left ventricle), zmniejszenia częstości hospitalizacji z powodu HF, poprawy jakości życia (QOL–quality of life) oraz redukcji śmiertelności. Celem badania jest porównanie stymulacji CSP ze standardową terapią jaką jest RVP oraz stymulacja biwentrykularna (BVP–biventricular pacing) w zapobieganiu rozwojowi i progresji objawowej HF oraz poprawie przeżycia u pacjentów po TAVI.

Beneficjent

Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach

Główny Badacz

prof. dr hab. n. med. Krzysztof Gołba